این صفحه مبین شخصیت و پیام ویلا و به مثابه کتیبه یک معبد یونانی است. سطوح معقر/ محدب صفحه علاوه بر محصور نمودن فضا معرف بنا در چشم انداز پیرامون هستند.
فرم توسط شبکه سازماندهی کل طراحی کنترل شده و در یک انتهای آن حجم هندسی محصور کننده پله مدور منتهی به بام قرار گرفته است.

 بسته به جهت دید صفحه نهایی بصورت صفحه یا حجم دیده می شود ( شبیه جعبه پیانو شکل فضای عمومی که هم چون یک حجم در بر گیرنده فضا درک می گردد)

 مگر زمانی که درون تراس قرار گرفته ایم که صفحه و حجم در بر گیرنده پله مدور یک مجموعه همگن را بوجود می آورند.

 

سیستم هندسی

 سیستم هندسی اولیه یک شبکه عمود بر هم فاقد جهت بود که لوکوربوزیه با بهره گیری از آن محدوده نشیمن را طراحی کرده است .

این مکعب یک خط مبنای منظم پدید می آورد که به تحقق موضوع اصلی طراحی یعنی ارتباط فرم و محیط پیرامون کمک نماید .

صفحه تراس بام و حجم ورودی بیان کننده تنش میان منحنی ها و سیستم عمود بر هم هستند.


هریک از فضاها اجزای هدفمندی دارند که به نیاز های عملکردی و نمادین طراحی پاسخ می دهند .
بیشترین تنش در تقسیمات فضایی /سلولی طبقه اول و در پویایی قدرتمند فرم حاصل از مدول بندی و غنای آشکار سطوح است.

 این پویایی فزاینده توسط سیستم شبکه خطوط عمود بر هم کنترل شده است خصوصا توسط نیروهای دوگانه ناشی از تاثیرات فرمهای اصلی بر سیستم: اولین نیرو توسط محور اصلی محدوده حجمی طبقه اول اعمال شده است .

محدوده نشیمن اثر پذیری بیشتری را نشان می دهد و حجم پیانو شکل آن تابعیت از این نیروی برتر آرام و تنها را به نمایش می گذارد. شبکه خطوط عمود بر هم سازه با روری سیستم دومینو را در تغییر ابعاد سطوح و قطعات با هدف پاسخگویی به نیازهای خاص پلان نشان میدهد.

 

حرکت

 همچون تمامی کارهای لوکوربوزیه در طول دهه 1920 مسیر حرکتی مفهومی خاص دارد و بین تجارب بصری مختلف و پیوسته موجود در ویلا ارتباط برقرار می کند . طبیعت پیوسته این حوادث یک زنجیره ارتباطی را میان عناصر طراحی برقرار می سازد .


 توجه لوکوربوزیه به ارتباط متقابل میان عناصرو مسیر حرکتی قابل مشاهده است. در طول تجارب بصری پیوسته در می یابیم که مسیر حرکتی یک عنصر خطی دارای پویایی واحساس تداوم است که با تقارن و ایستایی قطعه معلق (تصویر عمومی قابل درک از ویلا) تضاد دارد.

بر خلاف سازماندهی ویلا مسیر یک بعد زمانی است که قدرت آن با تسلسل حرکتی حاصل از تجارب بصری فرم و فضا افزایش یافته است. حس پویایی توسط مسیر منحنی سواره پیرامون حجم ورودی کشف و توسط حرکت نمادین رامپ تقویت می گردد .این عنصر نمادین و مهم قدرت اصلی را افزایش می دهد .

Ramp to terrace · Villa Savoye

 طبقات را می شکافد و همچون پله برقی بیننده را در قلب طرح به چرخش و حرکت وا می دارد. بر اثر فشردگی فرم درک زنجیره تجارب بصری از محدوده حرکتی خارجی (مسیر سواره پیرامون حجم ورودی) آغاز می شود .

محل قرار گیری در ورودی از مسیرحرکتی موجود در داخل ویلا پیروی می کند و ارتباط میان دو فضای داخلی و خارجی را بر قرار می سازد . کشش جهت دار ممتد و قدرتمند رامپ علاوه بر نفی مفهوم استراحت و سکون در فضای ورودی حالت پویای فضا و پیوستگی زنجیره تجارب بصری را حفظ می کند.

فضاهای محصور و مکعب مستطیل شکل محدوده های مختلف و مجزای فضای نشیمن پیانو شکل را تشکیل می دهند و تراس محدوده نشیمن ارتباط میان این فضاها را برقرار می سازد. بازشوهای یکسان و ممتد نمای غربی پیوستگی این فضاها را افزایش می دهد.